Η δυτική Θεσσαλονίκη ζει τη δική της εγκατάλειψη εδώ και καιρό. Στην περιοχή αυτή κατοικούν γύρω στους 400 χιλ. πολίτες και δραστηριοποιείται ένα μεγάλο σύνολο επιχειρήσεων με σημαντικές πωλήσεις.
Ένα κύριο πρόβλημα είναι το ακόλουθο: Επιζητείται να υλοποιηθεί μια μόνιμη διόρθωση της Υπουργικής Απόφασης του Περιφερειακού Χωροταξικού του 2020, σύμφωνα με τις επιταγές της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, έτσι ώστε να εξαλειφθεί η αβεβαιότητα που αιωρείται και αφορά στην μη έγκριση νέων επενδύσεων των παραγωγικών μονάδων στη Δυτική Θεσσαλονίκη.
Αναλυτικότερα, οι επενδύσεις χαμηλής όχλησης στα δυτικά της πόλης, παρά το νέφος των αμφιβολιών που συχνά προβάλλεται από τις δημόσιες υπηρεσίες, είναι μια νόμιμη ενέργεια σύμφωνα με τις προβλέψεις της Οδηγίας 2012/18 της ονομαζόμενης Sevezo III και σχετικής απόφασης της Επιτροπής της ΕΕ. Το Χωροταξικό όμως αφήνει κάποιες σκιές αβεβαιότητας γι’ αυτό, εξέλιξη που προκαλεί προβλήματα με συνέπεια να περιορίζει τις επενδύσεις δυτικά στους Δήμους Κορδελιού – Ευόσμου. Η Οδηγία Sevezo III αναφέρεται στα μέτρα που οφείλουν να λάβουν οι επιχειρήσεις υψηλής όχλησης (π.χ. Διυλιστήρια) εντός του χώρου λειτουργίας τους και όχι οι πέριξ αυτών της χαμηλής όχλησης εταιρίες.
Επιπλέον παρόμοιες ρυθμίσεις ισχύουν στην υπόλοιπη Ελλάδα, όπως και στην Ευρώπη ενώ εδώ, έως πρόσφατα, ήταν προς συζήτηση και ένα σύνολο διατάξεων που επέβαλαν την μετεγκατάσταση των παραγωγικών μονάδων της περιοχής αυτής. Το πρόβλημα λύθηκε με πυροσβεστικό τρόπο, με τροπολογία στον Νόμο 4635/19 που προβλέπει παραμονή τους για 30 χρόνια.
Ένα δεύτερο πρόβλημα αφορά τις μεταποιητικές επιχειρήσεις στην περιοχή του Καλοχωρίου. Ομολογουμένως εκεί η άναρχη δόμηση προκαλεί σωρεία προβλημάτων. Υπάρχουν όμως λύσεις που λύνουν το πρόβλημα χωρίς μεγάλες επιβαρύνσεις. Ο νόμος 4982/2022, οδηγεί στη δημιουργία ενός επιχειρηματικού πάρκου όπου κάθε επιχείρηση θα συνεισφέρει σε γη και χρήμα! Το συνολικό κόστος που θα επωμισθούν οι 800 εταιρίες της περιοχής εκτιμάται ότι ανέρχεται σε 300 εκ. ευρώ.
Η πρόταση περιέχει πλην των νέων διπλών εισφορών σε γη και χρήμα και αλλαγές χρήσεων γης, αναστολές έκδοσης αδειών, κ.ά. Αυτό δεν συμβαίνει όμως στην Αττική σε όμοιες περιοχές του Καλοχωρίου όπως είναι το Αιγάλεω και το Περιστέρι. Όπως εκεί, έτσι κι εδώ οι προεκτεινόμενες ρυθμίσεις για περιοχές για επιχειρηματικά πάρκα πλησίον του κέντρου των πόλεων και με υψηλή τιμής γης χρειάζονται άλλη αντιμετώπιση.
Το ζητούμενο στη συγκεκριμένη περιοχή πλησίον του κέντρου της πόλης, είναι να διανοιχθούν δρόμοι, να οργανωθεί το αποχετευτικό σύστημα και να πρασινίσει η περιοχή. Αυτό μπορεί να γίνει χωρίς την εισφορά σε χρήμα, παρά μόνο με ρυθμίσεις που σχετίζονται με την παραχώρηση της απαραίτητης γης που θα εξυπηρετεί τις διανοίξεις δρόμων. Επιπλέον μπορεί να επιτευχθεί το πρασίνισμα όλων των ελευθέρων χώρων των εργοστασίων με το φύτεμα δένδρων, διαδικασίες με ελάχιστο κόστος για τις επιχειρήσεις.
Επίσης, υπάρχουν ιδιότυποι περιορισμοί που εμποδίζουν την αλλαγή της χρήσης γης εγκαταστάσεων στη δυτική πλευρά της πόλης. Αυτές καταλαμβάνουν περίπου 1.000.000 μ2, διαθέτουν όμως φως, νερό, τηλέφωνο, ίντερνετ και υποδομές. Τα εν λόγω κτήρια (όπου οι ιδιοκτήτες τους πληρώνουν ΕΝΦΙΑ αν και είναι χωρίς την παραμικρή δραστηριότητα) μπορούν να χρησιμοποιηθούν για διάφορους σκοπούς που εξυπηρετούν το εμπόριο και τις υπηρεσίες γενικά. Τέλος στα ζητήματα αυτά προστίθενται και συγκεκριμένα προβλήματα που αφορούν στο παραλιακό μέτωπο της περιοχής του Καλοχωρίου.
Και σε όλο αυτό το πλέγμα των προβλημάτων προστίθενται και άλλα που συνδέονται με την ποιότητα της ζωής των πολιτών της δυτικής Θεσσαλονίκης. Η δυσοσμία, κάτι που είναι προς διερεύνηση σε συνεργασία με το πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης, η έλλειψη σχολείων, τα μισοτελειωμένα Ολυμπιακά έργα, τα εγκαταλειμμένα στρατόπεδα, που οφείλουν να γίνουν πάρκα πρασίνου κρατώντας ελάχιστες εγκαταστάσεις, είναι μέρος αυτών των προβλημάτων προς επίλυση.
